ΑΝΑΦΗ

Η Ανάφη σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση οφείλει το όνομά της στο ότι αναδύθηκε, κατά διαταγή του Απόλλωνα, μέσα από τα κύματα για να προσφέρει καταφύγιο και να σώσει τους ταλαιπωρημένους από την καταιγίδα Αργοναύτες. Για να ευχαριστήσουν το θεό οι Αργοναύτες ίδρυσαν βωμό και αργότερα ναό του Αναφαίου Απόλλωνα, στη θέση που είναι σήμερα το μοναστήρι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας. Κάθε χρόνο τιμούσαν τον Απόλλωνα με μια γιορτή που ονομαζόταν Υακίνθεια. Στο νησί εγκαταστάθηκαν Φοίνικες και λίγο αργότερα Δωριείς από τη νότια Πελοπόννησο, οι οποίοι κατοίκησαν στο κέντρο του νησιού και ίδρυσαν την πόλη της Ανάφης.Στη διάρκεια του 5ου αι. π.Χ. η Ανάφη έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας και ακολούθησε την τύχη των άλλων νησιών. Στο Μεσαίωνα το νησί ανήκε στο Δουκάτο της Νάξου και κυβερνήθηκε από διάφορους Βενετούς ηγεμόνες, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να το απαλλάξουν από τις πειρατικές επιδρομές και τις καταστροφές που ανάγκασαν πολλούς κατοίκους να καταφύγουν στην Κρήτη. Το 1537 λεηλατήθηκε από τον Μπαρμπαρόσα, υποδουλώθηκε στους Τούρκους και απελευθερώθηκε μαζί με τα υπόλοιπα νησιά.

 

Αξιοθέατα αποτελούν:Παναγία Καλαμιώτισσα, Καστέλλι, Δρακοντόσπηλο oι περιοχές Ρούκουνας και Κάλαμος έχουν ενταχθεί στο δίκτυο "NATURA 2000''